พระที่นั่งดุสิตสวรรค์ธัญญมหาปราสาท

เป็นพระที่นั่งศิลปกรรมแบบไทยและฝรั่งเศสผสมกัน เดิมเป็นท้องพระโรงมียอดแหลมทรงมณฑป ตรงกลางท้องพระโรงมีสีหบัญชร ซึ่งเป็นที่เสด็จออกเพื่อทรงมีพระราชปฏิสันถารกับผู้เข้าเฝ้า ประตูและหน้าต่างท้องพระโรงซึ่งอยู่ด้านหน้าทำเป็นโค้งแหลม ส่วนตัวมณฑปซึ่งอยู่ด้านหลังทำประตูหน้าต่างเป็นซุ้มแบบไทย คือ ซุ้มเรือนแก้วฐานสิงห์ ในจดหมายเหตุทูตฝรั่งเศส กล่าวพรรณนาพระที่นั่งว่า “ตามผนังประดับด้วยกระจกเงา ซึ่งนำมาจากฝรั่งเศส เพดานแบ่งเป็นช่องสี่เหลี่ยมจัตุรัส 4 ช่อง ประดับด้วยลายดอกไม้ทองคำ และแวผลึกที่ได้มาจากเมืองจีนงดงามมาก” ผนังด้านนอกพระที่นั่งตรงมณฑปชั้นล่างเจาะเป็นช่องโค้งแหลมไว้สำหรับวางตะเกียง ซึ่งจะเห็นได้อีกเป็นจำนวนมากตามซุ้มประตูและกำแพงของพระราชวัง สมเด็จพระนารายณ์ฯเคยเสด็จออกรับคณะราชทูตฝรั่งเศส เชอวาเลีย เดอ โชมองต์ ที่พระที่นั่งองค์นี้ในปี พ. ศ. 2228 ด้วย

พระที่นั่งดุสิตสวรรค์ธัญญมหาปราสาท เป็นสถานที่ที่สมเด็จพระนารายณ์มหาราชเสด็จออกต้อนรับคณะราชทูตต่างประเทศ บริเวณสีหบัญชรซึ่งอยู่กลางท้องพระโรงของพระที่นั่ง เป็นอาคารทรงตึกแบบยุโรปผสมผสานกับแบบไทย ด้านหน้าเป็นท้องพระโรง ผนังภายในเดิมประดับด้วยกระจกเงาจากฝรั่งเศส ตามมุมประดับด้วยทองลูกบวบแลดูโอ่อ่าวิจิตรตระการตา ด้านหลังเป็นอาคารทรงสูง สันนิษฐานว่า หลังคาเป็นทรงมณฑปยอดแหลม เรียกว่า "มหาปราสาท" ประตู หน้าต่างเป็นรูปโค้งแหลม ประดับลวดลายปูนปั้นที่ซุ้มเรือนแก้ว และฐานเท้าสิงห์แบบไทย