Wat Ton Kaeo Museum

Beautiful temple with picturesque wooden guards and friendly ladies producing fabrics right in the yard, using old traditional kethods

พิพิธภัณฑ์วัดต้นแก้ว หรือ พิพิธภัณฑ์บ้านชาวยอง ก่อตั้งโดยพระครูไพศาลธีรคุณเจ้าอาวาสวัดต้นแก้ว เมื่อปีพ. ศ. 2530 โดยเริ่มจากการเก็บสะสมของโบราณ ที่เป็นข้าวของเครื่องใช้ในวิถีชีวิตประจำวัน ของชาวยองในอดีต จนภายหลังเริ่มมีผู้มีจิตศรัทธา นำสิ่งของเก่ามาบริจาคมากขึ้น จึงได้จัดทำเป็นพิพิธภัณฑ์วัดต้นแก้ว ภายในพิพิธภัณฑ์ประกอบด้วยอาคารที่ใช้จัดแสดง 2 หลัง อาคารหลังแรกสร้างขึ้นใหม่ และเก็บรวบรวมเรื่องราวทางพระพุทธศาสนาและสิ่งของต่าง ๆ เช่น พระพุทธรูปไม้ พระพุทธรูปเนื้อดินเผา หีบพระธรรม เครื่องเงิน ขันโตก เครื่องจักสาน และวัตถุสิ่งของที่ใช้ในการทอผ้า ซึ่งเป็นข้าวของที่ใช้กันในชีวิตประจำวันของชาวเมืองยองตั้งแต่ครั้งอดีต

เวียงยองมีฝน มีลม กลางวันแดดจัด ศาลากระเบื้องหลังคา สถานที่ทรุดโทรมตามกาลเวลา ชาวชุมชนกันเงินไว้ส่วนหนึ่งไว้ทะนุบำรุงวัดของชุมชน ฮอมกันร่วมทำบุญอนุโมทนาสาตุ๊

วัดต้นแก้ว
วัดต้นแก้วสันนิษฐานว่าย้ายมาจากวัดดอนแก้วซึ่งสร้างเมื่อพศ. 1826 เป็นวัดที่สร้างในสมัยพระนางเจ้าจามเทวีปฐมกษัตริย์แห่งนครลำพูนเริ่มสร้างเมืองลำพูน ที่ย้ายมาเนื่องจากวัดดอนแก้วเป็นวัดใหญ่ที่ขาดการดูแลรักษาจึงผุพังไปตามกาลเวลา จึงได้ย้ายมาสร้างวัดต้นแก้วขึ้นใหม่ โดยมีแม่เฟยพร้อมผู้มีศรัทธาชวนกันก่อสร้างวัดได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อพ. ศ 1830 ภายในบริเวณวัดมีการจัดตั้งเป็นพิพิธภัณฑ์พื้นบ้านชาวยองบนกุฏิเก่า ก่อตั้งโดยพระครูไพศาลธีรคุณเจ้าอาวาสวัดต้นแก้ว เมื่อปี พ. ศ. 2530 โดยเริ่มต้นเก็บสะสมของโบราณที่เป็นข้าวของเครื่องใช้ในชีวิตประจำวันตามวิถีชีวิตของชาวยองในอดีต ภาพโบราณเมืองลำพูน พระเครื่อง รวมไปถึงผ้าทอโบราณ การทำไร่ทำนา ได้แก่ คุดีข้าว ล้อเกวียน เมื่อมีสิ่งของมากขึ้นก็จัดแสดงเป็นพิพิธภัณฑ์เล็กๆภายในวัด หลังจากนั้นก็เริ่มมีผู้มีจิตศรัทธานำสิ่งของเก่าๆมาบริจาคมากขึ้นเรื่อยๆ จึงได้จัดทำเป็นพิพิธภัณฑ์พื้นบ้านวัดต้นแก้ว ขอขอบคุณข้อมูลจากททท. สำนักงานลำปาง

พิพิธภันฑ์เวียงยอง ความเป็นมาของชาวยองจังกวัดลำพูน

อยุ่ฝั่งตรงข้ามวัดพระธาตุหริภูญชัยเดินข้ามสะพานมาครับ